Elk nadeel hep z’n voordeel, zou Johan Cruijff zeggen. Hoe verschrikkelijk de coronacrisis ook om zich heen grijpt, en hoe hard de culturele sector daardoor geraakt wordt, ik kan niet ontkennen dat het een weldaad is om in een relatief leeg museum rond te dwalen, en in alle rust en stilte kunst te kunnen opzuigen. Geen overspannen blockbusters, geen rijen, geen toeristen met kunst-gevaarlijke selfie-sticks. Een paar weken geleden ging ik op de valreep naar de tentoonstelling ‘Beauty is a line’ in het Rijksmuseum Twenthe, een van mijn favoriete musea. Het was een mooie tentoonstelling, al denk ik dat de definitie van ‘lijn’ wel enigszins vloeibaar wordt bij de kleurrijke vlakken van Matisse’s knipselcollages. De grootste verrassing in het museum was echter de actuele opstelling van de vaste collectie, onder de titel ‘Ars longa, vita brevis’, met als ondertitel ‘de menselijke conditie in de 21ste eeuw’. Hoe actueel wil je het hebben.