Een diepe voor in de aarde

In veel kerken is een kruisweg te vinden met veertien staties, die het lijdensverhaal van Jezus illustreren. Het verhaal van deze kruisweg kan echter ook gezien worden als een metafoor voor de menselijke levensweg: een bij uitstek aardse kringloop van geboorte, bloei, dood en nieuwe lente. Een verhaal dat niet kerk-breed, maar universeel, mens-breed verteld kan worden. Uitgaande van dit gegeven maakten schrijver en dichter Steven van Campen en beeldend kunstenaar Marijke van Dijk het boek Een diepe voor in de aarde. Weg van mensen: veertien kruiswegstaties in woord en beeld. Dit boek kwam in 2008 uit bij Uitgeverij Skandalon, en sindsdien reizen de veertien staties door het hele land. 

Een diepe voor in de aarde. Weg van mensen  geeft een intiem beeld van menselijk lijden, ongeacht tijd, cultuur, geloofsovertuiging of politiek.

Het boek Een diepe voor in de aarde. Weg van mensen (ISBN 978-90-76564-52-4) is verkrijgbaar bij Uitgeverij Skandalon (www.skandalon.nl), of bij uw reguliere boekhandel.

Er is een impressie van het boek beschikbaar in de vorm van een korte film:

Expositie ‘Een diepe voor in de aarde’
De expositie Een diepe voor in de aarde. Weg van mensen is vanaf 2007 te zien geweest op een aantal locaties door het hele land, en zal in de veertigdagentijd van 2024 te zien zijn in de Dorpskerk te Ruurlo. Zie Exposities.

Wanneer u informatie wenst over expositie van het werk, neemt u dan contact op met Marijke.

1b     2b     8b

Beeldmateriaal uit Een diepe voor in de aarde. Weg van mensen is beschikbaar voor gebruik bij projecten, tegen een geringe vergoeding.

Een diepe voor in de aarde (omslag)

Toespraak van Rob Boeijenga bij de presentatie van het boek, in de Gudulakerk te Lochem, 8 februari 2008.

Pers

Noord Hollands Dagblad, 27-03-2021
Het kruiswegproject [in Zuiderwoude] brengt kerk en cultuur in de openbare ruimte. Uitgangspunt van de route is het boek ‘Een diepe voor in de aarde’ waarin de veertien kunstwerken staan, die op doeken van 100 bij 180 cm uitvergroot zijn. ‘Het is geen weg naar de hemel die in zicht komt, maar meer een weg van mensen. Een moderne kruisweg die gaat over onze eigen pijn en moeite in het leven. Het is een beeld van de voor in de aarde. Die snijdt door je ziel, maar er wordt ook nieuw leven in die voor gezaaid. Dat past naadloos in het weidelandschap rondom ons dorp’, aldus dominee Charlotte Kremer.

Eredienstvaardig, september 2011
‘Paginagrote zwart-witte beelden (met hier en daar rode accenten) komen op je af als je het boek doorbladert. Ze grijpen je en sporen je aan eens rustig te gaan zitten en ze aandachtiger te bekijken. Als je dat doet, gaan de gedichten in het oog springen: gedichten waar je op moet kauwen, maar die steeds indringender worden en de lezer confronterende vragen lijken te stellen. Een mooi boek, dat zeer bruikbaar is.’

Wijkberaad Leyenburg, Den Haag, voorjaar 2010
‘… een ontroerende expositie…’

Emma Mulder, Gooi en Eemlander, februari 2009
‘Marijke van Dijk heeft geprobeerd de kruisweg dichterbij te halen en te betrekken op menselijke ervaringen. Ze trekt de kruisweg naar deze tijd en verbindt deze met belangrijke thema’s als ontmoeting, afscheid en eenzaamheid. (…) Steven van Campen voorzag de schilderijen van eigentijdse gedichten waarin het thema ‘onderweg’ centraal staat.’

IKON Pastoraat, Boek van de maand, voorjaar 2009
‘Deze kruisweg is een metafoor van ons leven, een zoektocht ook, verbeeld in fascinerende schilderingen door Marijke van Dijk en indringende gedichten door Steven van Campen. Deze combinatie van schildering en gedicht is prachtig. Zo is dit boek een rijk meditatieboek voor de veertigdagentijd of voor de Stille Week.’

Jeanet Aartsen, Woord en Dienst, maart 2008
‘Indringende beelden, waarin kwetsbaarheid, lijden en verdriet dicht op de huid komen (…) De beelden en woorden blijven nadwarrelen in mijn hoofd.’

Gerrit Jan Riedstra, De Stentor, januari 2008
‘Het is overigens niet alles lijden dat donker uit haar werken en zijn gedichten schaduwt. (…) Op subtiele wijze valt in de persoon in een lijkwade ook een kindje te ontdekken dat nog moet worden geboren. ‘Je ontvouwt je uit de dood tot geboorte, een zaad gevallen in de vruchtbare voor’, heeft Van Campen er bij gedicht. Die blijdschap, de cyclus van dood en leven, hebben de twee bewust in het meesterwerk gestopt. De titel van het boek, ‘Een diepe voor in de aarde’, geeft die dubbelheid ook goed weer. Aan de ene kant snijdt zo’n kruisweg, lijden, je door de ziel. Aan de andere kant is een voor in de aarde weer het begin van een ontkiemend zaadje.‘